Λίγα λόγια / Δελτίο Τύπου για «Τα τρία μι»
Λίγα λόγια του συγγραφέα
Λίγα λόγια του συγγραφέα
Κανονικά, λέξη δεν πρέπει να πω. Γιατί είμαι ακόμα πολύ κοντά στα γεγονότα του βιβλίου αυτού, ακόμη έχω χαρτάκια με σημειώσεις του πάνω στο γραφείο μου την στιγμή που κοινωνικές ανατροπές και εκρήξεις υποβόσκουνε, όσο κι αν η περιώνυμη «ελληνική οικογένεια» αγωνίζεται και πληρώνει πανάκριβα προκειμένου τίποτα να μην αλλάξει.
Καίνε ακόμα τα χέρια μου και πολλές φορές τρέμουν την νύχτα όταν ανάβω το φως. Είναι από την οργή; Είναι από την μανία που σπαράζει και θέλει να λυτρωθεί; Είναι απ' την διαπίστωση πως τίποτα δεν θα αλλάξει εδώ, αν δεν «παιχτεί» πάλι ένας Δεκέμβρης; (Όχι όμως Δεκέμβρης του 2008, μα Δεκέμβρης του 1944 ευτυχώς-δυστυχώς.) Όλα πια έχουνε μπερδευτεί, σήμερα όσοι μιλούν δεν λένε τίποτα κι όσοι σιωπούν, τα 'χουνε πει όλα. Κι εγώ είχα σταματήσει το γράψιμο και ζούσα στην Αμοργό, είχα χαθεί από προσώπου γης, από των ανθρώπων την επαφή και μιλούσα μόνο σε ψάρια γλάρους και γάτες... μέχρις εκείνο το πρωινό.
«Τα τρία μι» είναι το τέταρτο βιβλίο μου, μα απ' την άλλη είναι και το πρώτο μου απολύτως. Γιατί, για πρώτη μοναδική μου φορά, το ξεκίνησα χωρίς εντελώς να έχω ιδέα τι γράφω ή τι θέλω να πω. Δεν υπήρχε προεργασία καμμιά, ιδέα καμμιά, πορεία καμμία. Έτσι ένα πρωί ξαφνικά – το έχω ζήσει ετούτο το θαύμα και έκτοτε παραλοϊσμένος γυρνώ – έγραψα 236 σελίδες και σαν να ξαναπήρε αιφνίδια η ζωή μου μπροστά. Και κατρακύλησε σ' ένα σπιράλ χάους κι ερέβους, ματαίωσης και καταστροφών, απογοητεύσεων και συλημένων προσδοκιών ώσπου να με ξαναβγάλει ναυαγό στην Κυψέλη ξανά, σε μιαν άλλη Κυψέλη αργά, στην δική μου φάτνη φωλιά, φαράγγι φανό, φαλτσέτα και φάρα. (Και όχι ρε κουφάλες στεγνές, δεν θα σταματήσω να γεννοβολάω λεξούλες.)
"I can't stand it" τραγουδά ο Έρικ Κλάπτον, "I'm still standing" τραγουδάει ο Έλτον Τζων. Μα εγώ θα ουρλιάξω μαζί με τον Μπομπ Ζήγκερ δυνατά πια:
"I stood arrow straight / I stood proud and tall
Ηigh above it all / I still believed in my dreams
Carryin' the weight / Hard against the wind
I see myself again / Like a rock".
Τα υπόλοιπα βρίσκονται και κοιμούνται, υπνώττουν χαϊδεύουν και ερωτεύονται, ανασαίνουν θερμαίνουν κι εκρήγνυνται μέσα στην τελευταία φράση του τελευταίου κεφάλαιου αυτού του βιβλίου.
Ντάνης ΦΩΤΟΣ
Φθινόπωρο 2013
Δελτίο Τύπου
Δελτίο τύπου
Ως συγγραφέας του βιβλίου αδυνατώ να γράψω εδώ, λίγα λόγια γι' αυτό. Γιατί ενώ ζούσα ένας άλλος κι αλλού, παρατηρητής σιωπηλός και άφωνος ερημίτης, ένας διψασμένος μέσα σε μια θάλασσα από ανέμους και βράχια – ένα πρωί ξαφνικά, πήρα τετράδιο και μολύβι και σε δεκαέξι μέρες έγραψα τις σελίδες ετούτες. Και τέσσερα χρόνια μετά πήραν αυτές σάρκα χαρτιού και φωνή μελανιού, έγιναν βιβλίο πια κι εγώ παραμένω πάντα ανίκανος μια περίληψή του να κάνω. Ένα όμως θα πω:
«Τα τρία μι» δεν είναι ένα ερωτικό/αστυνομικό/κοινωνικό/πολιτικό μυθιστόρημα, μια λογοτεχνική αρπαχτή σεξισμού ή ένα ευπώλητο αντιεξουσιαστικό μανιφέστο. «Τα τρία μι» είναι η αφηγηματική ιστορία της Μαρίας (το μεσαίο μι του τίτλου), που γεννημένη σε μια τυπική ελληνική οικογένεια-σκέτη Μαφία (το πρώτο μι) και μετά από πολλές διαδρομές κι εμπειρίες, απογοητεύσεις κι επιτυχίες, σχέσεις και τις διαψεύσεις τους πέφτει στα χέρια της Μανίας (το τρίτο και τελευταίο, το μοιραίο μι). «Τα τρία μι» είναι η σημερινή αποτρόπαιη ελληνική κιβωτός, ένας υστερικός σπασμός οργής ανακατεμένης μ' απόγνωση, προσευχές που απαιτούνε εκδίκηση και φρικτές πράξεις που αναζητούν κάθαρση μέσα από μια αμείλικτη μαφιόζικη τιμωρία. Και μ' ένα ακόμη θα κλείσω το υπαινικτικό σημείωμα τούτο.
Η σιωπή είναι μια πέτρα στο στόμα. Η κραυγή είναι μια σφαίρα στην ψυχή. Η βία είναι ένα τέλος στην ζωή και η αγάπη είναι η βάση κι αρχή όλου του κόσμου. Και η Μαρία θα περάσει σπαρακτικά απ' όλες τους, δυνατά θα τις ζήσει αυτές και πίσω της θ' αφήσει μια σωματική δίψα ακόρεστη, μια πνευματική πείνα απαρηγόρητη και μια άδικη ψυχική προδοσία.
Τι μένει; Όπως πάντα, μοναξιά και χαρά, ακήρυκτος πόλεμος και διαψευσμένη ελπίδα, αναπάντητος πόνος και άφατη ηδονή, μια σε καταστολή πίστη. Κι ένα ιερό μένος για την αλήθεια το φως, ένας διακαής πόθος για την γαλήνη και την ανάταση, ένας καημός χιμαιρικός χειμαρρώδης για την αγάπη.
Ντάνης ΦΩΤΟΣ
Copyright © Ντάνης ΦΩΤΟΣ 2013
