Γι' αυτό δεν έχω γράψει τίποτα ποτέ μου εγώ, για τον Μισίμα. (Ούτε για τον Όσσο, φυσικά.) Διότι όσο ακόμη εγώ ζω, ζει και εκείνος κι ο άλλος. (Και όταν πεθάνω, γιατί να κάτσω να γράψω αφού να τούς συναντήσω, θα κατευθυνθώ;)

- "My words were lies. I never really wanted to die."
(Ένα υπαρξιακό ψέμμα – καλά κρυμμένο – ήταν ο γενναίος και πανωραίος τούτος ο δύστυχος. Έτσι όπως λουφάρησε σε καιρό πολέμου την Στρατολογία και πήγε σπιτάκι του τα ποδαράκια τής γιαγιούλας του να ζεστάνει, έτσι αναλώθηκε μια ζωή στην Λογοτεχνία, στο Θέατρο, στις Τέχνες με τον θάνατο να ερωτοτροπεί, να επιθυμεί να τον σοδομήσει. Μέχρι που με το seppuku του ανέτρεψε άπαντα τα γνωστά τα «προγνωστικά» και ως Αθάνατος ίπταται στην καρδιά μας.)

- "You're vain and bored, you like to play games."
(Δεν μπορεί, κάποια κουφάλα ρωμιά-βέρα γκρέκα γκόμενα πρέπει να είχε αυτός στην ζωή του! Γιατί πιο σπλαχνική και ρεαλιστική επιγραφή από τούτη, η δόλια να αποφύγει δεν ημπορεί – γι' αυτό το 'χει ρίξει έκτοτε στο Insta' στο Twitta', στο Tinda' στο Bumbla'...)

- "We are torturing those who don't talk. You, are dying to speak."
(Καλύτερα να το αφήσω αυτό ασχολίαστο. Ισχύει για όλους και όλες κάθε στιγμή, κάθε εποχή, κάθε φάση και κάθε ξεβράκωμα.)

- "Matai ichi nyo"/"Ακόμη μία γραμμή, ακόμα μία γραμμή."
(ΑΥΤΟ είναι όλη-κι-όλη η ζωή ενός αληθινού συγγραφέα. Ο Γολγοθάς και μαρτύριό του, ο Παράδεισός του και η Χάρις η προσωπική. Με το μολύβι ή την πέννα του, το πινελάκι του ή την γραφομηχανή του ανέρχεται κοπιωδώς στο δυσώδες ανθρώπινο κάτεργο, κατέρχεται πανηγυρικώς στο ευώδες θεϊκό πάνθεο – no small things these για τον εκλεκτό των Μουσών, την θεραπαινίδα Θεών, του Σύμπαντος τον μαέστρο.)

---

- "Now is the time to be calm."
(Ηρωικότερο κι ωραιότερο καλωσόρισμα τού Θανάτου ουδείς θα μπορούσε να φανταστεί. Παρά μόνον ο Γιουκίο Μισίμα που τον ετοίμαζε τον δικό του έναν χρόνον ολόκληρο, βαδίζοντας ευθέως κι υποδειγματικά κατά τής Ζωής, της ζωής του. And THIS is a TRUE bushi, indeed – κακώς ασχολήθηκες Σενσέϊ μας αλησμόνητε με μίσθαρνα στρατιωτάκια που κιόλας σε κράξανε, μην τούς χαλάσεις τα κέντρα παραθερισμού, το σταθερό το συσσίτιο και τις παχυλές τους συντάξεις.)

- "In this stillness was a beauty beyond words: no body or spirit, no pen or sword, no male or female. A ring that resolved all contradiction."
(Εγώ που έχω ιδιωτικώς και κρυπτώς μεταφράσει από το 1976 το αυτοβιογραφικό αριστούργημά του "Sun and Steel", μπορώ-δύναμαι-δικαιούμαι ν' αντιληφθώ τί ο μικρόσωμος τούτος Ιάπων μα υπερμεγέθης αυτός Συγγραφεύς είπε. Πετώντας – κυριολεκτικά – με ένα Lockheed F104 Starfighter στα σύννεφα, είδε κατενόησε κι ένωσε αυτό που στην γη κρυβόταν, σκορπίζονταν και χανόταν. Κι ΑΥΤΟ δεν μπαίνει σε λέξεις δεν γίνεται κείμενο, δεν βγαίνει απ' το στόμα δεν μπαίνει σ' αυτιά – το παίρνει ο καθείς του μαζύ και μέχρι ν' αναληφθεί, δεν γνωρίζει πού και σε ποιόν θα το παραδώσει.)