(ΠΡΩΤΗ)

Η πρωϊνή ώρα είναι η ενεργητικότερη στιγμή τής ημέρας.
Το πρωϊνό ντους είναι η σωστότερη κίνηση τής ημέρας.
Ο πρωϊνός καφφές είναι ο βασικότερος πυλώνας τού κόσμου.

Το πρωϊνό Παρίσι είναι η ωραιότερη τοποθεσία τού κόσμου.

Το πρωϊνό σεξ είναι η καλύτερη εργασία τού κόσμου.
Το πρωϊνό φαγητό είναι το βασικότερο γεύμα τής ημέρας.
Το πρωϊνό διάβασμα είναι το ουσιαστικότερο έργο τής ημέρας.

(Τέλος λοιπόν περιγραφικών-λογοτεχνικών πάντων.)

---

Τα πρωϊνά γόνατα τής γυναίκας - λεία λεπτά και γλυπτά, ανάγλυφα αξιόγλυφτα σεξουαλικά, τορνευτά στραντζαριστά χυτοπρεσσαριστά - είναι η δική μου πρωϊνή λειτουργία. Κατάθεση κι ιαχή, προσευχή και λατρεία, σκλαβιάς υποχρέωση κι ελευθερίας εκδέσμευση - μόνον εγώ τα γράφω ετούτα.

(Αν μάλιστα τέτοια γόνατα με ξυπνούν σε ένα Παρίσι πρωϊνό φωτεινό, με καφφέ γαλλικό και την FIGARO, κρουασσάν και μπαγκέτ, φορώντας μάλιστα το λευκό μου μπουρνούζι - πιστεύω είς έναν Θεόν ρε, απόλυτα κι απολύτως.

Την Γυναίκα.

(ΔΕΥΤΕΡΗ)

(Ως συγγραφέας προηγούμαι, σόρρυ κιόλας.)

---

Βρε τί τα κάγκελα έβαψα, βρε τί έξω τής έστρωσα, βρε τί γκαμώ πρωϊνό τής ετοίμασα – δικό μου βιβλίο δεν την κατάφερα ποτέ να διαβάσει.

Τί να κάνω άλλο ο έρμος που με τέτοια γόνατα ανάγλυφα θολωτά, με τέτοιο καρρέ μαλλάκι αυθαδέ καστανό, με τέτοιο χεράκι όρθιο απόλυτο κυριαρχικό – η γυναίκα το γράψιμο μού 'κοψε, την σκέψη μού άφρισε και τον προστάτη μου τον έβαλε στο πλυντήριο (στο πρόγραμμα για τα ευαίσθητα σαρκικά)!

(ΤΡΙΤΗ)

("Ρε κάνα πλακά έχετε; Γνωστό, φτηνό και καλό; Έστω άγνωστο, ακριβό και κακό;")

---

Τελειώσαν – ευτυχώς και επιτυχώς – οι λεξούλες μου. Να περιποιούν τιμή στην χαραματιάτικη σάρκα, που ημίγυμνη δίχως-κρατώντας καφφέ, βγαίνει στον κόσμο να κοιτάξει και να ιδωθεί, αφήνοντας εμάς να την θαυμάζουμε από πίσω, από κάτω, από μέσα. (Ημιθανής κι ευτυχής, αποστραγγισμένος.)

(ΤΕΤΑΡΤΗ)

Μα επιτέλους, δεν τής ρίχνετε κάτι επάνω της, θα μού την πλευριτώσετε έτσι όπως βγαίνει με γυμνά τα ωμάκια της και μούσκεμμα τα μαλλάκια της.

---

(Λίγες μπορούν να φορέσουν true silk-boxer panties, με εντελώς στηθόδεσμο άσχετο. Και να βγούνε μ' αυτά στο μπαλκόνι κι ας έχει καταφέρει και έχει αργήσει ξανά εκειός ο κιαρατάς ο πλακάς.)

(ΠΕΜΠΤΗ)

ΟΚ, είναι απόγευμα. Μα ποιός σηκώνεται από τέτοιο κρεβάτι;
ΟΚ, αρκετά με το σεξ. Ποιά πήρε το μπουρνούζι μου τώρα;
ΟΚ, «το βασίλειό μου για έναν...» καφφέ. Μα από πού έρχεται η ευωδιά τούτη;

ΟΚ, όλος ετούτος ο θόρυβος από κάτω. Ποιανής είναι ένα thοng σαν κι αυτό;
(Σαν ν' αρχίζω σιγά να επανέρχομαι.)

ΟΚ, τί ώρα να είναι; Πού έχει πάει η κούκλα μου; Αυτά τα πέλματα μού είναι γνωστά.
ΟΚ, τέταρτο γύρο αποκλείεται ν' αντέξω εγώ. Υπάρχει κάνα μπουκάλι νερό εδώ γύρω;
(Σαν να συνήλθα εντελώς.)

---

Είμαι απολύτως ευτυχισμένος. Εγώ στο κρεβάτι-σε-τεύχη, εκείνη στο μπαλκόνι in-one-piece και η πόλη απ' έξω μακρινή και αδιάφορη, απασχολημένη περίεργη, ξένη πανέμορφη.

(Σ' ΑΥΤΗΝ την ζωή εγώ, να ΜΗΝ κοιμηθώ, θέλω ΠΟΤΕ μου.)