Υπάρχουν τρεις (3) ατάκες αμερικάνικες, που πάνσωστες και διαχρονικές, αστείες και ελαφρές, παχνιδιάρες και σοφές είναι: 1/ "I'll call you later", 2/ "Τhe check is in the mail", 3/ "I won't come in your mouth".

Υπάρχει και μία (1) ατάκα ελληνική, που πανηλίθια και μπαγιάτικια, γελοία αυνανιστική, τραγική και πρόστυχη είναι: «Δεν υπάρχουν άντρες».

Τις τρεις πρώτες, οι άντρες τις λέν' φυσικά και την άλλη, την τελευταία, φυσικά μόνο γυναίκες. Και δη ελληνίδες. Και δη γραικές. Και πάντοτε αμετανόητα ψόφιες.

Back-track and reverse, αμ ντούϊνγκ δε τώκιν νάου:

Ήξερα κάποτε έναν κούκλο και μάλιστα Ιταλό. Ψηλός, μ' ένα δέρμα σταρένιο, δυό μάτια Μεσόγειου και χείλη Πολυνησίας, μαλλιά καστανόξανθα, από ηθοποιός τού Βισκόντι μέχρι ανηψιός τού Μαστροϊάννι. Φραγκάτος από βιομηχανική οικογένεια τού ιταλικού Βορρά, αρχιτέκτων-μηχανικός με έφεση και κλίση στην Τέχνη, ψιλοζωγράφος και χονδροπούσερ ναρκωτικών, διακινητής γυναικών και αιδοίων κεφαλοκυνηγός, εκτελεστής καμπυλών και φονεύς θηλυκών – ο Μάσσιμο το διέθετε ολόκληρο το πακέττο.

Και τού σκάει ρε μάγκες και ρε παιδιά το Σουλάκι απ' τα Σούρμενα, τονε κοζάρει έτσι που κατέβηκε απ' την ΜASERATΙ του, του ρίχνει μια ματιά απορριπτική εντελώς το κουκλοκνώδαλο τούτο και τηλεφωνάει η μις-ασήκωτη-κλειτορίς στον Μπάμπη το σύζυγα το λαχανά, να τσακιστεί να έρθει να την πάρει απ' το κομμωτήριο τώρα... (την συνέχεια, μια και την ξέρετε απ' έξω εσείς και διδακτορικό έχετε επ' αυτής, συμπληρώστε την μόνοι σας-πάρτη σας-αντιστοίχως).

Κι εκεί που ο Μάσσιμο την... Μπελλούτσι την έδιωχνε, παρακάλαγε το Σουλάκι! Κι εκεί που ο Μάσσιμο απ' την... Τσιτσιολίνα τα έπαιρνε, κοβόταν για το Σουλάκι!! Κι εκεί που ο Μάσσιμο την... Ελιζαμπέτα Κανάλις στα κολλητάρια την πάσαρε, κλαιγόταν για το Σουλάκι!!! Και το Σουλάκι ρε μουτσάτσος, τί έκανε;

Καθότανε κι έπινε τον φραππέ της με αναμμένο το SILK CUT, στις φίλες τις φόλες της τηλεφώναγε – κι ενώ είχε στείλει ολόκληρο Μάσσιμο να τής πάρει σερβιέττες και τσίχλες, τροφή για το τσιχουάουα και κόλλα για τη χαλάουα – τούς κόρναρε πως «δεν υπάρχουνε» ρε «άντρες»! (Δίπλα ήμουνα, με τ' αυτιά μου το άκουσα, ευπειθώς και πιστώς σάς το μεταφέρω.)

---

Και ακολουθεί το κλασικό κι επικό μου σεξιστικό σχόλιο:

«Ρε άμα είχαν μυαλό οι γυναίκες, άντρες θα ήτανε»! (Και ευτυχώς που και δεν έχουνε, και δεν είναι.) Καθότι η πλέον μπουρούχα μπορεί να έχει τον ίδιο τον θεό δίπλα της, μα όσο πιο θεός-είπαμε είναι αυτός, τόσο πιο μπουρούχα-επαναλαμβάνουμε είναι και γίνεται και καταντάει ετούτη.

Ρε να 'χεις τον Μάσσιμο να λυώνει για πάρτη σου – εμ τόσο μαλακομαμάκιας, αιδοιοκόπανος και βυζόδουλος είναι κι αυτός – κι εσύ να κορνάρεις συνεχώς αδιάφορα και αλύπητα πως «δεν υπάρχουνε άντρες» – πάει, λύθηκε το μέγιστο μεταφυσικό ζήτημα και να πάει να γαμηθεί ο τετραγωνισμός κύκλου.

Το Σουλάκι ρε, δεν πρόκειται τον Μάσσιμο να εκτιμήσει ποτέ, γιατί και δεν το μπορεί, και δεν την συμφέρει. Και δεν το επιθυμεί, και δεν το αντέχει. Γιατί ο Μάσσιμο είναι για γενική διαγραφή κι απογείωση σκέτη, ενώ το Σουλάκι είναι για γενική παραγραφή και σύνταξη πλήρη. (Απ' την θερμοκοιτίδα, με δια-βίου πληρωμένα τα ταμπόν τις εκτρώσεις και τα διαζύγια, τους ψυχολόγους τούς αστρολόγους τούς δικηγόρους, τους εφοπλιστές τούς βουλευτές τούς εκμεταλλευτές.)

(Κι εδώ είναι που θυμήθηκα γω την νεοϋορκέζα μου την εβραία την barrister-by-the-name-of Judy, που είπε το ιερό: "Now it's about time to rest my case and fly to Bahamas. Alone.")