(Σιχτιρολόγιον προεκλογικόν, 30.06.19!)

Καμαρώστε την κάτωθι φωτογραφία: ένας μονίμως τσαντισμένος συγγραφέας και ένας μονίμως μειλίχιος σχολιαστής, ένας "nothing to write-home about" γραφιάς και ένας «λέω καμιά μαλακία να περνάει η ώρα σας» παρλαπίπας μπήκαν χαμογελώντας στην θερμή αγκάλη τής μεγάλης Δεξιάς «τους» παράταξης.

Όπως τον καυγατζή, απλώς-καλογράφο και αριστερό συγγραφέα βάλατε κάποτε στην Βουλή, έτσι και τώρα – κατεβαίνοντας κι άλλο την κλίμακα τής ξεφτίλας και βουτώντας στον παροιμιώδη πάτο τού πολιτικού πηγαδιού – θα βάλετε κι έναν ατακάτο λαπά, που απλώς παρλομαγκιόρικα χαβαλεδογαλιφιάζει – αυτή είναι η δική μου γνώμη και άπαξ φόρους πληρώνω και δάνειο δεν χρωστώ, υπηρέτησα την θητεία μου και πουθενά δεν χρωστώ, δικαιούμαι να την εκφράζω. Πώς από τον 'ζαίο συγγραφέα πέσατε στον ο.φ.α. δημοσιογράφο; Πώς δίπλα στον αποψάτο γραφιά θα σταυρώσετε τον καλαμπουριτζή τιτιβιστή; (Μ' αυτά τα μυαλά σας λοιπόν, ακόμη και τα δισέγγονά σας θα τσαλαβουτάν στα Μνημόνια και θα προσκυνάν Ερντογκάν – τέλος.)

Ναι στον Τατσόπουλο και ναι στον Πανούτσο ρε, τόσο βαριά και βαθιά έχετε πέσει; Και το ονομάζετε αυτό «Δημοκρατία», ενώ πρόκειται για το χύδην τηλεοπτικό ανέβασμα ενός ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΤΣΙΡΚΟΥ, με τα έξοδα τού Δημόσιου πάντοτε, την στιγμή που εσείς οι κακοπληρωτές ΕΙΣΑΣΤΕ το ΙΔΙΟ το Δημόσιο;! Να τονίσω όμως ετούτο: Κανέναν απ' τους δυό δεν γνωρίζω ή μάλλον, τον Τατσόπουλο συμπαθώ απλώς ως τέως-Κυψελιώτη και ακατάβλητο φωνακλά, και τον Πανούτσο θυμάμαι το 1984 στου Σαμούχου το μεταφρασμένο περιοδικό, να κρατά πριτσινωμένη μιά μπύρρα στο χέρι και ναζιάρικα να κουτσομπολοσαλιαρίζει, προσπαθώντας να πλασσαριστεί να φτιαχτεί... όπως και «φτιάχτηκε» τελικά από την... «ταβέρνα» τού ΦΙΛΑΘΛΟΥ τού Κουρή, στα «ζηλευτά σαλόνια» τού ΒΗΜΑΤΟΣ τού... Ψυχάρη! (Βαγγελίστρα μου σε προσκυνώ, που έβαλες τα σεπτά σου χεράκια και καταλλήλως με τύφλωσες, να μην αξιωθώ – και εγώ – μία τέτοια «καριέρα» βέρα-γκρέκα-ξεφτίλα.)

Της πλάκας και μόνο για χαβαλέ είναι η πλειοψηφία των συνψηφοφόρων μας σήμερα, λέγω. (Μια ματιά στους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους της και στους ανθρώπους τού πνεύματός της πείθει και τον πλέον συριζαίο καπιταλιστή, τον πλέον φιλελεύθερο κουτβιστή, τον πλέον μεταξικό κομμουνιστή και τον πλέον λαφαζανικό εφοπλιστή.)

---

Ξανακοιτάξτε πληζ την συγκεκριμένη φωτογραφία: Ο Τατσόπουλος αραχτός συναινετικός γελαστός, ο Πανούτσος βαρύς κι έγκυρος κωμικός – η βουλευτική «αποζημίωση» είναι πανεθνικώς τόσο σημαντική, που μπροστά της έχουνε «κάτσει» και σαγηνευθεί, απ' την ζηλευτή «καρέκλα» αρπαχτεί-δαγκωθεί πολύ λιγότερο ατσιδάτοι ή περισσότερο αρχιδάτοι τύποι από τούτους. Και θα το επαναλάβω, σε σημείο δικής σας κόπωσης: δεν έχω τίποτα με τους κυρίους υποψηφίους. Τον Τατσόπουλο τον συμπαθώ ως μανουριάρη κι «ομότεχνο» (λέω καμμιά μαλακία κι εγώ να περνάει η ώρα, μέχρι να 'ρθει ο γάτος μίστερ Κοχί για να ξεκινήσουμε Crossfit) και απ' την στιγμή που ο Πανούτσος έχει γράψει το επικό «μορφωμένος έλληνας τέτοιος, που μπορεί να διαβάσει κουδούνι πολυκατοικίας», το πάω επιεικώς πάσσο το άτομο, ένας λογάς «Πουλικάκος» κι αυτός είναι στο χρήσιμο δικό του ραφάκι!

Εσείς όμως συνέλληνες, ΑΥΤΟ το κράτος θέλετε και ΑΥΤΟΥΣ τούς τιτάνες τής γραφίδας και του μικροφώνου ψηφίζετε; Εάν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ θέλατε ΕΣΕΙΣ κι επιπλέον ΣΦΟΔΡΑ επιθυμούσατε να ΑΞΙΖΕΤΕ να λέγεστε Έλληνες, θα την είχατε κάνει την Ελλαδίτσα ένα μίγμα Χαβάης και Ελβετίας, γκέγκε ή νούκου γκέγκε; Κι αφήστε τα κροκοδείλια δάκρυα για την εκλεκτή νιότη σας, που φεύγει να προκόψει εκεί έξω: το ΕΔΩ θέλετε ΕΠΙΤΗΔΕΣ να το κρατήσετε ΑΚΡΙΒΩΣ ως χωριό, 1ον/ γιατί έτσι σάς μάθανε κι έτσι θα το παραδώσετε σεις και 2ον/ για να έρχεστε εσείς ως πιατάδες απ' το Αμέρικα ή πυρηνικοί επιστήμονες απ' το CERN, να κάθεστε στον αυγουστιάτικο καφενέ τού χωριού και να διδάσκετε τής Εσπερίας τα κάλλη στους μουρόχαυλους τούς ιθαγενείς που σάς χρεώνουνε τον καφέ όσο έχει στο Duomo τού Μιλάνο, γελώντας πίσω απ' την πλάτη σας και κλέβοντάς σας μέσα στα μούτρα σας.

Τατσόπουλος και Πανούτσος θα 'ναι κάποτε-πάλι μιά «σιχαμένη κι απευκταία» παρένθεση-ανάμνηση τού ισοβίως-γνωστού «φαύλου παρελθόντος» σας (όπως ακριβώς σιχτιρίζετε εσείς τον Κωστόπουλο που αγοράζατε, και θάβετε τον Αναστασιάδη που γελάγατε), στο κοντινότατο όμως μέλλον θα διαβάζετε την ΗΜΕΡΗΣΙΑ τού Πεκίνο στο Σύνταγμα και το Κοράνι στα Μεσόγεια, θα ξεφυλλίζετε την πεντάτευχο τού Airbnb στα Εξάρχεια και θα τυλίγετε τις ρέγκες που στην πλατεία Κολωνακίου θα ψήνετε, με την Athens Voice! (Και μέσα της ω αχρείοι, πάνω στα σεπτά κείμενα τής Σώτης Τριανταφύλλου και του Τόλη τού Δοξιάδη τότε θα φυσάτε την μύξα σας και δεν θα συγχωρείτε τον εαυτό σας πώς και πόσο κορόϊδα ξανά πιαστήκατε σεις, τόσο μαλάκες τελείως σαν την άλλη φορά με το Χρηματιστήριο, σαν την άλλη φορά με το ταυτοτήτων συλλαλητήριο – και δεν έχει σωσμό ο κατάλογος τούτος με το πλανηθέν το κοινό το παθιάρικο, το ζετεμιάρικο το ζημιάρικο.)

Τέλος καλό, όλα σκατά – μόνο τούτο ισχύει εδωνά, στον γκρέκο τούτον οντά. Του οποίου ο σουλτανάκος-κομμουνιστάκος φορά μανικεττόκουμπα-δίχως-γραβάττα, καμαρώνοντας στα προεδρικά μέγαρα που πατά και στα γκραν μαγαζά που τον στέλνουν. (Και φανταστείτε, τα κάνει πρώην μπεμπεδοκνίτης αυτά, και όχι κάνας απόφοιτος «κολλεγιόπαις».) Κι αφού σχεδόν σύσσωμη η Ελλάς έχει αποφασίσει να τρέφεται – προσοχή, μεταφορικά ομιλώ – με σκατά, ποιός είμαι εγώ να μην βράσω στην σπηλιά μου το ρύζι μου και να σαρκάζω όταν θα κλείσει στην Βουλή ο Πανούτσος τον λόγο του με το κλασικό υστερόγραφό του «Πάμε γερά ρε ομαδάρα», ή να γελώ όταν ο Πέτρος ακόόόμη στο γυαλί θα φουντώνει και θα τσακώνεται με... Παναγιώταρο και Φωτίου!

Άντε και «καλό ψήφο» που 'λεγε ο Χαρίλαος...