(03 ΙΟΥΛ 19)

Έδωσε και-καλά-ντιρλαντά στημένη συνέντευξη ο Τατσόπουλος στον Δοξιάδη, μα δεν μ' ενδιαφέρει τίποτα απ' τις νιάου πάσσες και ουάου κόνξες αμφότερων, εκτός από ένα δικό-ειδικό σημείο που θέλω να θίξω.

Είπε ο Τατσόπουλος ότι όταν αποφάσισε να πολιτευθεί με τον/στον ΣΥΡΙΖΑ, τηλεφώνησε στην..., στην..., στην... Ρένα Δούρου! Τής εξέφρασε την επιθυμία του κι εκείνη «αμέσως» την διεκπεραίωσε – τα υπόλοιπα είναι χέστορυ αφού: 1/ τον πήρε ο Τσίπρας-μεγάλη-η-χάρη-του στο τηλέφωνο και 2/ τον ψήφισε η «μισή Αθήνα» που ο Πετράν είχε περιποιηθεί οριζοντίως και καταλλήλως...

Έλληνες και προέλληνες, συνέλληνες και ανθέλληνες, γιααα σκεφθείτε λιγάκι (εάν δύνασθε βέβαια μετά μία τέτοια "ερασιτεχνών επαναστατών" τετραετία): την Ρένα πήρε ο Πετράν, μιά Δούρου ζήτησε ο Τατσό, σε μια Ρένα Δούρου τηλεφώνησε για να δηλωθεί έτοιμος και διαθέσιμος τούτος! Πόσο σωστά πρέπει να γνωρίζει το βαθύ-ΠΑΣΟΚιστάν αλλά και το ρηχό-ΣΥΡΙΖΑστάν ο Πετράν, ώστε να μην πάρει π.χ. κάνα Φλάμπουρα ή κάνα Σκουρλέ, αλλά σωστά-πονηρά-θηλυκά σκεπτόμενος ο γραφιάς μας πήρε το «το πρώτο το μπιστόλι» που ήξερε ότι θα τον προωθούσε κομματικώς και βουλευτικώς αυτόν. Τούτη!

Και μου θύμισε το τεκνοτσικό τής νεοελληνικής λογοτεχνίας (τρομάρα της), τον Θανάση Χειμωνά που όταν άπαντες έκπληκτοι τον ρωτήσανε γιατί στο ΠΑΣΟΚ(!) πήγε – τί τούς απάντησε τ' άτομο; «Ο Νίκος Ανδρουλάκης με έπεισε»... ναι βρε, εκείνος ο κνίτικος μύσταξ ο βεραμάν-Περισσός, που το 'παιξε τότε αριστερή «Γέφυρα» κι έγινε τού ΠιΑΣΟΚ βουλευτής γραφικός (ένας παρτάκιας λαπάς και πονηριάρης Ζουράρις) και σήμερα μάς έχει ταράξει στο εγγλέζικο jargon και τις αναλύσεις τις hi-tech οικονοστρατηγικές. (Θέλει η αριστερή παρθένα επιτέλους φραγκολιμάρικα να οργασθεί και δεν την αφήνει η δεξιά τής αγκιτάτσιας κοπτάτσια.)

---

Και αθώα ρωτώ: δηλαδή ρε Πετράν, θέλεις να μπεις στην γκρέκα Βουλή, και ξεκινάς από... Δούρου;;; (Νά γιατί μερικοί δεν περίμεναν την λασπώδη Μάνδρα και το καμμένο Μάτι για να ουρλιάζουνε ότι δεν κάνει το άτομο, δεν το 'χει ο άνθρωπος, είναι πανηγυρικά ανίκανη-έως-επικίνδυνη η συγκεκριμένη «ασυγχώρητη» πολιτικός – ασχέτως εάν πείθει μπαζώνοντες συμπολίτες μας και καταπατούντες ψηφοφόρους της.) (Αλλά άμα έχεις "υπηρετήσει" υπό τον... Άκη..!)

Ας το στάξω λοιπόν: όσο οι Έλληνες συγγραφείς άάάλλα θα γράφουνε και άάάλλα θα κάνουνε, τόσο η Σώτη θα γίνεται η ροκού-ντέημ των βιβλίων κι ο Πέτρος, ένας χρήσιμος-έξυπνος τής πέννας. Η συντριπτική πλειοψηφία των σημερινών γνωστών συγγραφέων που πολιτικά «εκτίθενται» – άάάλλα γράφουνε στα βιβλία τους και άάάλλα κάνουν στον βίο τους. (Και μη μου προτάξει κανείς τον «ερασιτέχνη επαναστάτη» Δοξιάδη Απόστολο, γιατί δεν ξέρω από RPG και Kalashnikov όπως αυτός, εγώ Tae Kwon Do κι Aikido κατέχω...)

Γι' αυτό τα βιβλία μου «Ελένης νήσος» και «τα τρία μι» εκδότη δεν βρίσκουνε: γιατί μόνον ο συγγραφέας Ντάνης ΦΩΤΟΣ γράφει και ομιλεί, ΑΠΟΛΥΤΩΣ και ΜΟΝΑΔΙΚΩΣ πολιτικά σε ΑΥΤΑ. Τα δυό τούτα-συγκεκριμένα βιβλία μου είναι αυτά που είναι, γιατί εγώ είμαι αυτός που είμαι και δεν έγινα βουλευτής ή δημοσιογράφος, yesman ή ορντινάτσα, νταραβεριτζής κι αβανταδόρος κομματικός ή σαλιάρης και κραυγαλέος λαγός, πόσω μάλλον θεραπαινίδα homo αυλής ή πουλαίν κακίστρως εκδότριας. Ελληνικά και πολιτικά βιβλία σαν και ετούτα δεν υπάρχουν εδώ, κι αυτό συμβαίνει διότι στο χωριό – κι όχι χώρα, είναι σοβαρή κι ιερή λέξη αυτή – Ελλάδα, ουδείς ΟΥΣΙΑ κι ΑΛΗΘΕΙΑ επιθυμεί. Να τυπώσει και να δεχθεί, να διαβάσει και να ακούσει. Και δη γραπτή, και μάλιστα τρομακτική, μα κυρίως-τελικώς απελευθερωτική.

Διότι οι ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ και ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ φορές που θελήσαν ΑΛΗΘΙΝΑ οι Έλληνες ν' απελευθερωθούν απ' τα βάσανά τους αυτών κι απ' τις μαλακίες των πολιτικών τους, ήταν το 490πΧ και το 1821μΧ – έκτοτε ο Τουρισμός κι ο Εφοπλισμός να είναι καλά, το Δημόσιο και οι ΟΤΑ, οι ΜΚΟ κι οι συντάξεις. Τατσόπουλοι Δοξιάδηδες, Μπογδάνοι Πανούτσοι (π.χ.) θα σουλατσέρνουν, θα κορνάρουνε και θα ψηφίζονται την ώρα που δυό (2) θηλυκά κάνουν κουμάντο αποκλειστικά στο γαλανόλευκα σκουπιδιάρικο κωλοχώρι ετούτο: «η τηλεόραση και η γριά»... καταπώς έχω γράψει.

(Η δεύτερη την πρώτη ανάβει και η πρώτη ορμηνεύει την δεύτερη. Ενώ η δεύτερη το σπίτι της σε μπουρδέλλο δικό της κρατά και η πρώτη έχει παρενδύσει το χωριό σε χυδαίο, κοινό και γελοίο μπουρδέλλο των ξένων.)