(And now let all Hell break loose!)

Μοτοσυκλέττα HONDA αγόρασα το 1976! Κι ανταλλακτικά – πέραν αναλωσίμων – δεν χρειάστηκα ποτέ, γιατί 1ον/ δεν είμαι σιδεροφάγος και 2ον/ τί έχω πει; «Φτύνω εκεί όπου ποτίζει το σάλιο μου και αινώ εκεί που ο ύμνος μου αναπαύει». Ο ΣΑΡΑΚΑΚΗΣ λοιπόν – τον οποίον οι πλείστοι ΕΝ ΚΡΥΠΤΩ βρίζουνε – ο καλύτερος αντιπρόσωπος είναι/ήταν/το μέλλον άδηλον και αόρατον. Εξηγώ:

Μπαίνανε ΤΟΤΕ οι λογής-λίγδες--λαδιάρηδες μέσα στα κρύα κι απόκοσμα σαλόνια τής HONDA στην λεωφόρο Αθηνών, κι επειδή καταπίναν την πολύξερη και κομπλεξική γλώσσα τους, δεν συγχωρούσαν ΠΟΤΕ το κυριλίκι και την σοβαρότητα τής επωνύμου και επιφανούς «Αντιπροσωπείας»! (Ο νούμερο ΕΝΑ κατασκευαστής Δικύκλων στον κόσμο: ρησπέκτ ρε, λέξη σταθερά-άγνωστη παρά τοις Έλλησι.) (Άσε δε που οι «αυτοκινητάδες» τότε κοιτούσαν τούς «μηχανάκηδες» με μισό-υποτιμητικό μάτι.) Μέσα τους λοιπόν τονε «πίνανε» και χαμηλοβλεπούσες «τα σκάγανε», και μόλις βγαίνανε όξω, σκούζανε σαν τη χήρα στο κρεβάτι τού κουμπάρου, τού συνεταίρου, τού γείτονα... πως τηνε «σφάξανε» την κατιόλα!

Ο ΣΑΡΑΚΑΚΗΣ την δεκαετία τού '70 «εκκλησία» ήτανε, (όπου όλοι μιλούσαν χαμηλοφώνως). Αυτήν τού '80, κάτι οι ΠΑΣΟΚοι, κάτι τα στελέχη, άρχισε η «μαγαζάρα» να παθαίνει ειλεό (γι' αυτό και η γκρέκα αυθάδεια). Απ' το '90 και μετά, ανέλαβαν διευθυντούδες και πολλοί/μελέ παρατρεχάμενοι κι έγινε ο χαζός χαμός στο βαρετό ίσωμα (άμα γυναίκες πουλάνε μοτοσυκλέττες και άντρες κυλόττες ντηλάρουνε...) Απ' το 2000 και μετά, κυκλοφορήσανε πια ΤΟΣΑ αηδιαστικά-παλαβά λεφτά στην Καβάλας γενικώς και στην αγΕλλαδίτσα ειδικώς, που έχασε αξία το δίκυκλο η κουβέντα, ο άντρας η γυναίκα, η εξωτερική πολιτική και ο γαύρος στην λαϊκή.

ΔΥΟ πράγματα ο ελληνάκος δεν χώνευε στον ΣΑΡΑΚΑΚΗ, (όπως σε οτιδήποτε ανόμοιό του): το ΒΑΡΟΣ και το ΚΥΡΟΣ. Τα μικροσυμφεροντάκια – που ο Σαρακάκης ΚΑΙ έβλεπε ΚΑΙ επέτρεπε – μεγαλομεροκαματάκια βγάζανε, αλλά ο κύριος Εισαγωγεύς κι Αντιπρόσωπος την "larger picture" πάντοτε επισκοπούσε-μετρούσε, με τους ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΥΣ Ιάπωνες συνομιλούσε και όχι με τον κάθε μαστροΠίπα τής γειτονιάς τον αγωνιάρη, που κρατούσε το πιστόνι σέκο, για να λύσει το παξιμάδι τού στρόφαλου, χώνοντας το κατσαβίδι απ' την μπουζότρυπα μέσα! (Και τριπλοχρέωνε μετά το χιτωνάκι-παπιού, στον αθώο-πιτσιρικά πελατάκο...)

Κάποιοι επιμένουνε πως η αλήθεια βρίσκεται πάντα στην μέση: δεν θα συμφωνήσω, μα τούτο θα πω. Άμα διαφωνείς με τον οποιονδήποτε, δεν αγοράζεις απ' αυτόν ούτε τσίχλα, γκέγκε; (Όχι να χτυπιέσαι μετά, αφού έφαγες την φόλα-παραεισαγωγή, ότι δεν έχει στο ράφι αμέσως αυτός, ηλεκτρονική από πεντακύλινδρο ρεησόνι 125άρι, σε τιμή μεταχειρισμένης τσιμούχας!) Απ' την άλλη, λυμαίνονται τον ξέφραγο χώρο τής Μοτοσυκλέττας τόσοι-και-τόσοι, με τον κρητικό άρχοντα-εκ-Θεσσαλονίκης τα βάλατε; Ο οποιοσδήποτε επιφανής ή πανάσχετος έχει ιστορίες τρόμου και πόνου να διηγηθεί κι η ποθουμένη αληθειούλα έχει χαθεί – πιο βαθιά κι απ' τον φάκελο τού Κυπριακού – εδώ πέρα στην χώρα τού παραμυθιού!

Ο ελληνάκος, που δε νογάει serial-number και parts-manual, που δε γουστάρει στην σειρά να περιμένει, που τσακώνεται προτού ξυπνήσει, που κατουρά όπου τρώει – ΑΥΤΟΣ-ΜΟΝΟΝ ο ρωμιάκος έμπαινε στον ΣΑΡΑΚΑΚΗ σαν πακιστανός είλωτας κι έβγαινε απ' τον ΣΑΡΑΚΑΚΗ σαν μογγόλος αυτοκράτορας. (Φαντάσου και να 'χε ο έρμος μπουρτζόβλαχος και Rolls-Royce!) Ήταν-που-είναι χαλασμένα «τα πράγματα» στην χώρα μας γενικώς, οι περισσότεροι υπάλληλοι την παρτούλα τους κοιτάζουνε και όχι πώς να υπηρετήσουν τ' αφεντικό τους, το brand-loyalty παρ' ημίν είναι άγνωστη λέξη σαν τα έμμηνα ανατολικογερμανίδας αρσιβαρίστριας – η τιμή ελατήριων για Elsinore τού '72 σάς μάρανε ρε τράγκες;

Πού έμαθε Βusiness Αdministration o έλληνας, ώστε να κρίνει τον έκαστο ΣΑΡΑΚΑΚΗ; (Ο ίδιος ο έλληνας που θέλει έναν μπάτσο, μια ΜΕΘ, κανέναν έφορα και την Τσιτσιολίνα στο σπίτι του. Χωρίς να τιμήσει τον πρώτο, να πληρώσει την δεύτερη, να δεχθεί τον τρίτο και να μουσκέψει την τέταρτη!) Ρε ά' στα διά' #1! Ε λοιπόν εγώ θα το πω και δεν ξέρω κανένανε και δεν με ξέρει κανένας: Ο ΣΑΡΑΚΑΚΗΣ ήταν/είναι ΚΑΙ κύριος ΚΑΙ φθηνός, ΚΑΙ άρχοντας ΚΑΙ επαγγελματίας και τρέχει παλατιού «μαγαζί» σε μπουρδέλλο «μαντρί», τα άλλα είναι η αλανιάρα και θεόμουρλη Ζωή – όχι η Κωνσταντοπούλου αμόρφωτοι! – που τα ρυθμίζει τα ξεκανονίζει. Μια δουλειά κάνει, μηχανάκια πουλά, μην τα παίρνετε όλα «τοις μαιτρυτείς» και προσωπικά, γιατί σ' αυτόν πάνω ξεπλένετε αυτά που σάς κοστουμάρει στο σπίτι η κόρη/η γυναίκα/η πεθερά.... χαχαχα!

---

Το επίπεδο που ορισμένα πράγματα «παίζονται», μακράν εκφεύγει αντιλήψεως-κατανοήσεως-χειρισμού-εκφράσεως τού ελληναρά που μονίμως γκρινιάζει (σαν να 'χει περίοδο), που αιωνίως χρεώνει (σαν να 'χει φαλιρίσει προκαταβολικά), που αιωνίως κολλητάρια αναζητά (λες και είναι στυλίτης ερήμου). Κορνάρει ο γκρήκμαν για... εξωτερική πολιτική, χωρίς να γνωρίζει από μέσα τί παίχτηκε με τον Οτζαλάν π.χ.! Παρλάρει ο τσιρκοελλάνιος για... οικονομική πολιτική, αυτός που χρέωσε αμέσως κι αδιάντροπα από 50δρχ το μπουκαλάκι νερό, 0,50 ευρώ! Γράφει ο γόνος Παΐσιου για το... covid-εμβόλιο, την στιγμή που αυτός ενδοφλέβια έχει κάνει κι αποκλειστικά, το μαφιόζικο-οικογενειακό του συμφέρον! Ρε ξανά, α' στα διά΄#2! Καλή κουβέντα ΑΥΤΟΣ ο έλληνας-δίκυκλος δεν γνωρίζει να πει; Όλο αυτόν τονε κλέβουνε, όλο αυτόν τον εξαπατάνε, όταν έπαιρνε όμως Fireblade με μια μούφα-πιστωτική, τα τακκάκια που κάνανε πέντε-δεκάρες τον κόβαν; Όλο αυτόν στον «κουβά» βάζουνε, ενώ τούτος ο κιαρατάς όλους στα στέφανα επάνω τούς έχει; Ναι, «παιχτήκαν» και γίνονται φουστιές κι σφαγές στων φράγκων το μπλέντερ, έχετε σταθεί όμως εσείς έξω από μυρμηγκοφωλιά ρε να δείτε τί παίζει; Προς Θεού λοιπόν, save me the wrap and the rap, "I've been where I'm going" όπως είπε ο θαυμαστός Gene Hackman στο ΤHE FRENCH CONNECTION.

Κανείς δεν έκλεψε-απάτησε κανέναν στην Ψωροκώσταινα: άπαντες την δουλίτσα τους – μέσω τής όποιας δουλειάς τους – κάνανε, και τούτο ισχύει ΚAI αντιθέτως. Αλλά ο ανώνυμος ψωροΚώστας ξέρει ΜΟΝΟ να καταγγέλλει αεριτζίδικα, την στιγμή που... ΜΟΝΟΝ ΕΝΑΣ dealer σηκώθηκε προ ετών ΜΕΣΑ στο συνέδριο τού ΣΑΡΑΚΑΚΗ και τού/τούς είπε κατάμουτρα, επί λέξει: «Συγγνώμη κύριοι, μα εσείς εδώ μάς λέτε μαλάκες»! (Και δεν διαθέτω εξουσιοδότηση ή την άδεια απ' αυτόν, το όνομά του ν' αποκαλύψω.)

Ποιός σάς είπε ότι ο καπιταλισμός που άπαντες απολαμβάνουμε να πληρώνουμε, είναι σαν το γελοίο και καραμπουζουκλίδικο «μ' ένα νόμο κι ένα άρθρο»; Ποιός σάς είπε ότι τα γνήσια-ιαπωνικά ανταλλακτικά πρέπει να 'ναι χθες εδώ, να κοστίζουνε όσο η τρύπια καπότα στην Μπανγκόγκ και να τα πληρώσετε σεις, μαζύ με τα δάνεια τής Αγγλίας τού 1823; Κάντε μου την χάρη λοιπόν και βάλτε στον πάτο σας την ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ άποψή σας, γιατί αν περιμένετε από εφημερίδες(μπρρρ) ή περιοδικά(χαχαχα) να πουν οτιδήποτε, σημαίνει ότι ΗΔΗ έχετε ΕΣΕΙΣ χρεώσει ΚΑΙ τα τρισέγγονά σας!

(Το cool my jets λοιπόν και shorten your shorts, επαναλαμβάνω: Ο ΣΑΡΑΚΑΚΗΣ είναι ο καλύτερος - μοτοσυκλεττών - αντιπρόσωπος, για τον χρόνο αυτόν και για τα χρόνια αυτά που μιλάω.)