(Ladies, allow me this much)

Η σχέση γυναίκας και άνδρα – βάζω την γυναίκα πρώτη, όχι μόνο γιατί είμαι κύριος, αλλά γιατί η γυναίκα και θέλει να ξέρει και ξέρει να θέλει – είναι ο μοναδικός λόγος να πατάς στον πλανήτη αυτόν. Ακόμα. Και με τα δυό πόδια.

(Το ψέμμα ως μπαστούνι χρησιμοποιούν πάντοτε οι αδύναμοι και το πέος ως αλήθεια το προσφέρουν οι δυνατοί μόνον.)

Περί εκδίκησης ο λόγος λοιπόν!

Η οποία δεν είναι «ένα πιάτο που τρώγεται κρύο», αλλά ένα αντίδωρο που με τίποτα δεν καταπίνεται, αφού η εξόδιος λειτουργία δεν έχει καν ξεκινήσει! Η πολεμική ανταπόδοση, τα συναισθηματικά αντίποινα και η κάθοδος στον Άδη ανομημάτων λερών απάδει υπερηφάνου καρδιάς, ψυχής λεβεντιάς και έρωτα μονάκριβου και εκλεπτυσμένου.

(Έτσι λέω εγώ and I proudly carry the miles and the bills, the wounds and the scars των λέξεών μου ετούτων.)

---

Αυτή η true and awesome bitch που βουρτσίζει την λεκάνη με την οδοντόβουρτσα τού συζύγου της αναδεικνύει κατ' εμέ, το όλον «στραβό» τής ανθρώπινης σχέσης. Γιατί εάν χρειαστεί να φτάσεις μωρή μαλάκω σ' αυτό, έχεις ήδη οργώσει πολύ λανθασμένο χαντάκι και εάν βουτήξεις λυσσωδώς στην μεγαλειώδη μα ποταπή σου εκδίκηση, θ' ανταλλάξεις την χολή σου με τα νεφρά σου.

(Την καρδούλα και την κλειτορίδα σου τις έχεις ήδη βάλει στο μπλέντερ. Εσύ. Η ιδία.)

Έτσι λοιπόν, αγαπητή κι άγνωστή μου κυρία που το άνωθεν έγραψες. ("Give it a name and forget about it", καταπώς λέει ο μοναδικός Jack Warden.)

To να πέσεις στα τέσσερα και να τού ράψεις την μασέλλα τ' αντρούλη σου «στεφάνι στη λεκάνη» – εσένα κάνει δια βίου δουλίτσα του και τον εαυτό σου ξεφτίλα. Σήκω λοιπόν στα δυό καλλίγραμμα πόδια σου, άσε βούρτσες και χέστρες στην θέση τους and get a new, tender and prosperous life παρακάτω.

Διότι, κουτό, γι' αυτό δεν ξεκολλάν τα ζευγαράκια τ' αρρωστοερωτιάρικα: αντί ο οργασμός ο απογειωτικός να τα αφρίσει κι ενώσει από ΜΕΣΑ τους, ξοδεύονται κι αναλώνονται να δείξουνε ΕΞΩ τί μάγκες-μαλάκες και καριόλες-πουτάνες άπαντες γίνονται, πόσο ελάχιστα άνθρωποι και μέγιστοι εγωιστές πουλάνε πως είναι.

Ευχαριστώ, διατελώ.