[Είτε αλήθεια είναι, είτε ψέμματα είναι - γαμάτο είναι!]

---

Φθινόπωρο και πρώτη μέρα στα θρανία για τους μαθητές ενός αμερικάνικου σχολείου. Η δασκάλα παρουσιάζει στα αμερικανάκια έναν καινούργιο συμμαθητή τους, τον Ιάπωνα Σακίρο Σουζούκι (γιο τού διευθυντή τής SONY) και το μάθημα αρχίζει με μικρές ερωτήσεις Ιστορίας.

«Για να δούμε λοιπόν, πόσο καλοί είστε στην Αμερικανική Ιστορία;» ρωτά η δασκάλα. «Ποιoς είπε ''Δώστε μου ελευθερία ή δώστε μου θάνατο'';»

Κάποιοι μουρμουρίζουν, αλλά κανείς δεν σηκώνει το χέρι του, εκτός από τον καινούργιο που απαντά: «Ο Πάτρικ Χένρυ το 1775 στη Φιλαδέλφεια.»

«Μπράβο Σουζούκι, και ποιός είπε: ''Κυβέρνηση του λαού, από τον λαό και για τον λαό'';» ξαναρωτά την τάξη η δασκάλα. «Ο Αβραάμ Λίνκολν, το 1863 στο Γκέτυσμπουργκ» απαντά και πάλι ο Σουζούκι.

Η δασκάλα κοιτάζει αυστηρά την τάξη και λέει: «Ντροπή σας! Ο Σουζούκι είναι Γιαπωνέζος και ξέρει την Αμερικανική Ιστορία καλύτερα από σας!»

Την σιωπή στην τάξη σπάει μια μικρή φωνή από τα πίσω θρανία: «Ρε δεν πάτε να γαμηθείτε όλοι, μαλάκες Γιαπωνέζοι!»

«Ποιος το είπε αυτό;;;» ρωτάει αυστηρά η δασκάλα.

Ο Σουζούκι σηκώνει το χέρι του και χωρίς να περιμένει, λέει: «Ο στρατηγός Μακάρθουρ, το 1942, στη διώρυγα του Παναμά και ο Λι Ϊακόκα, το 1982 στη Γενική Συνέλευση της Τζένεραλ Μότορς.»

Η τάξη βυθίζεται στην σιωπή. «Θέλω να ξεράσω» ακούγεται μια ξεψυχισμένη φωνή. «Ποιος το είπε αυτό;;;" ξαναρωτά με το ίδιο βλοσυρό ύφος η δασκάλα. Και ο Σουζούκι πετάγεται πάλι: «Ο Τζορτζ Μπους ο 1ος, στον πρωθυπουργό Τανάκα κατά τη διάρκεια επίσημου δείπνου στο Τόκιο το 1991.»

Ένας μαθητής σηκώνεται όρθιος και ξεσπάει: «Ρε δε μας παίρνεις καμιά πίπα, λέω 'γω!!!» Και ο Σουζούκι, ξαναπαντά ψύχραιμα: «Μπιλ Κλίντον στη Μόνικα Λουίνσκι, το 1997, στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου.»

Δυο-τρεις μαθητές πετάγονται τρελλαμένοι και φωνάζουν: «Αϊ γαμήσου ρε μαλακισμένο Σουζούκι». Ατάραχος ο γιαπωνέζος: «Βαλεντίνο Ρόσσι, Παγκόσμιο Πρωτάθλημα μοτοσικλέτας, στο GP της Νότιας Αφρικής, το 2002.»

Κόλαση στην τάξη, οι μαθητές ουρλιάζουν και τα σπάνε όλα, η δασκάλα έχει σωριαστεί λιπόθυμη και ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ο Διευθυντής: «Ε, μα την Παναγία δεν έχω ξαναδεί τέτοιο μπουρδέλο!»

Και στο βάθος ακούγεται πάλι η ψύχραιμη-σταθερή φωνή τού Σουζούκι: «Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κώστας Καραμανλής, το 2004, στο πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο της κυβέρνησής του.»

(Disclaimer: Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα υπαρκτά είναι τυχαία, συμπτωματική κι εντελώς παραπλανητική. Για όσους έχουν αποφασίσει κέρδος να βγάζουνε από παντού και ουχί, πού-και-πού να γελάνε.)