To οριστικό κατά της απιστίας φάρμακο.

(Δεν το συνταγογραφούν φαρμακοποιοί και drug-dealers, συμβολαιογράφοι και doctors, αλλά μόνον ο B.B. King και η Etta James.)

Ακούστε παρακαλώ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ το τραγούδι τού Cecil James Mc Neely ετούτο. Περιγράφει μια κοινή-κοινότατη στιγμή αποκάλυψης μιάς τυπικής-τυπικότατης απιστίας. Όμως.

Στον πρώτο του «μονόλογο» ο έκπληκτος και ανύποπτος απατηθείς – δια φωνής μελίρρυτου ΜπίΜπι – λέει τα εξής: (Και δεν τα μεταφράζω γραικά, για να μην χάσει ο λόγος του την ατσιντιτά και καπατσιτά, όσο και το «μοβόρον» τού όλου εγχειρήματος.)

"You know it hurts you when you're in love with someone and you know that someone don't love you /It carries a heavy burden on your heart to know, that the someone you're in love with, is in love with your best friend / And I'll tell you, when someone else is rocking you, rocking your cradle, better than you can rock your cradle yourself, then there's only one thing for you to do / You just pack your clothes, turn around, and slowly walk out the door / Look over your left shoulder as you go out, then you hang your head and you say..."

---

Στον δεύτερό του όμως «μονόλογο» ο βεβαιωθείς και ασυγκράτητος κερατάς – δια φωνής παράπονου ΜπίΜπι – συστήνει και συνιστά το απόλυτο φάρμακο δια πάσαν σκορδόπιστην και δια πάσαν κουνίστραν, λέγοντας τα κατωτέρω:

"You know, after you have done all you could do and you can't take no more, then you go down-town, you get your big baseball bat and you come back on the scene, where they both are still together, and then you just go and kick down the door / Now as you kick down the door, you just start beating the hell of everybody that you can see, everybody that comes through the door / Αnd just as you make up your mind that you're gonna try to forgive her, then out comes another one of your friends, and that really blows your mind / So you go and think about, you say to yourself, baby, I realize I've done wrong but please forgive me / And with a smirky smile on her face, then she look up at you and she say..."

Τυχούσες απορίες σας, αν υπάρχουν, κακώς. Καθότι όποιος ερωτά, ήδη γνωρίζει (απλώς για ξεκάρφωμα συζητά) και όποιος γνωρίζει, ποτέ δεν ρωτά (απλώς προχωρά, πράττει). Η απιστία – όπως και το baseball bat – ανήκουνε στην ζωή κι όποιος πάει κόντρα στην μια, κρατώντας στο χέρι το άλλο, «ξύλο» αλύπητο θα φάει ΚΑΙ απ' τα δυό.

(Στο τέλος ο άραψ ο κερασφόρος θα συγχωρήσει την αταχτούλα μαυρούλα, θα τής πάρει κουρσάρα και χρυσαφικά, θα τού κάνει κι ετούτη ακόμη δύο παιδιά – που θα μοιάζουν στον γείτονα φυσικά – κι όλοι θα ζήσουν καλά, και καλύτερα ο χαμογελών κι επικερδής Σατανάς βεβαίως-βεβαίως.)