Το «μέταλλο» δεν ήταν και δεν είναι ποτέ υλικό δικό μου.

(Αστρολογικά να το δει κανείς, ζώδιο τής γης και τού ξύλου είμαι.)

Μουσικά, το «σιδηρομετάλλευμα» για μένα άρχισε με τον Johnny Winter και τελείωσε με τούς HUMBLE PIE.

Όμως.

Τούτος εδώ ο φτηνός και θεότρελλος Ozzy Osbourne (ως "πατριός" τού Steven Tyler) έχοντας δίπλα του Την Μορφή τον Tony Iommi (ως «Joe Perry»),  τα γκρέμισε ΟΛΑ με ΤΟΥΤΟΝ τον «βαρυοπουλικό» του παιάνα.

---

Παρατηρήστε και κουφαθείτε εσείς πόσα «θέματα» τρέχουνε μέσα στο άσμα: αλλαγές και κοψίματα, στεροειδές beat και επινεφριδιακά τελικιάσματα, φυσαρμόνικα που προαναγγέλλει και κιθαρωδίες ρομπερτπλαντικές.

(Όχι θα κάτσω να γράψω για την σκοπιανή Τσιπριάδα, όταν ο "Wizard" κλείνει πενήντα χρόνια ζωής...

Γιατί όποιος πλατσουρίσει μέσα στους στίχους αυτούς, θα σφραγίσει πόσο η γραική πολιτική παραμύθα, στημένα επίκαιρη και ισοβίως κλιμακτηριακή είναι.)